Overlijdensgedichten & overlijdensgedichtjes - herdenking 23

Een immense collectie overlijdensgedichten voor wanneer er iemand is overleden in uw directe omgeving, of verder weg van u. Gedachten-gedichten.nl heeft de meest uiteenlopende overlijdens gedichtjes voor U uiteengezet voor het verlies van dierbaren, vanuit het perspectief van ouder, grootouder, kind, kleindkind, neef(je), nicht(je), oom, tante, vriend, vriendin, collega, kennis, ..... Lieve woorden en zinnen vervat in gedichten kunnen soms tot troost zijn voor U of de nabestaanden.

- Ter nagedachtenis aan de mensen die van ons zijn heengegaan | namens de redactie -

De dood is het wakker worden
uit de dromen van de nacht
De ziel vindt zijn weg
naar het licht terug

- Nari -

De oneindige wind waait door
mijn hart, lichaam en ziel
en brengt mij de adem
van een nieuw begin

- Nari -

Met pijn in ons hart
moeten we je laten gaan
Onze lieve, zeer gewaardeerde vriend
Door alle verdriet heen
denken we met plezier aan jou
want de herinneringen laten ons lachen
We zijn dankbaar voor de dierbare tijd
die we met jou mochten doorbrengen
Je kunt gaan
maar je bent nooit weg!

- Monique Baan -

Dat ik dat zien mag, deze tuin
in volle voorjaarspracht
Ik adem bloemen en bezat me aan het licht
laat me alleen, ik wil hier zijn
tot ver na middernacht
en met de bloemen samen
gaan mijn ogen dicht

Je weerstand was erg groot
Eigenlijk wilde je nog niet dood
Je door ons laten helpen liet je niet gauw toe
Alleen op het laatst, je was ook zo ontzettend moe
Wat je zei was vaak anders dan je bedoelde
Maar wij wisten wel wat je voelde
Het vechten heb je uiteindelijk opgegeven
In ons hart zul je altijd blijven leven

Dat jij zo dichtbij ons kon zijn
maakte alles minder zwart
Echt sterven zul je voor ons nooit
omdat je voortleeft in ons hart

Bloemen voor jou

Telkens ga ik naar jouw plekje
zo'n twintig meter achter het hekje
waar jij te rusten werd gelegd

Steeds weer die pijn om jou
verdriet dat nooit zal tanen
want de weg naar jouw graf
is geplaveid met tranen

En daarom zet ik bloemen neer
steeds opnieuw en telkens weer
ik kan het nog altijd niet geloven
maar hier.... zie ik jou nooit weer

- ingezonden door Heidi Geys -

Wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest
Veel zijn vergeten
van niets meer weten
Oh, wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest

De tijd was gekomen
dat je moest worden opgenomen
Wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest

Het geven van structuur in je leven
dat wilden we jou geven
Onbegrip, machteloosheid
verdriet en boosheid
Wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest

Boos, maar ook lief kon je zijn
dan deed het ons minder pijn
Wat zul jij eenzaam zijn geweest
toen je verdwaalde in je eigen geest
Maar gelukkig, is dat nu geweest