Overlijdensgedichten & overlijdensgedichtjes - herdenking 14

De nacht kan niet zo donker zijn
Of er is ergens een kleine ster te vinden
De woestijn kan niet zo troosteloos zijn
Of er is toch ergens een oase

 

Troost
Je kunt niet leven zonder troost!
Troost bestaat niet in een vloed van woorden
Troost is als een milde zalf op een diepe wond
Troost is als een onverwachte oase in een grote woestijn
die je weer doet geloven in het leven
Troost is als een zachte hand op je hoofd die je tot rust brengt
Troost is als een zacht gelaat vlakbij van iemand die je tranen begrijpt, die luistert naar je gemarteld hart
Die bij je blijft in je angsten, je vertwijfeling en die je een paar sterren laat zien

 


Als je in een heel lang leven
liefde en warmte hebt gegeven
Als je in tijden van verdriet
toch nog naar de zonzij ziet
Als je een goed voorbeeld geeft
heb je niet voor niets geleefd

 


Maar vroeg of laat
verschijnt het land
dat elk verstand
te boven gaat

Waar ik, volmaakt,
opnieuw ontmoet
wie ik voorgoed
was kwijtgeraakt

- Jean Paul Rawie -