Overlijdensgedichten Kind 8

Gedichten ter afscheid van of ter nagedachtenis aan een overleden kind of baby samengevoegd in één aparte rubriek. Deze gedichten kunnen worden gebruikt voor hen wier eigen kind of baby is overleden, maar er zijn ook veel gedichten die kunnen worden gebruikt als een kind of baby van een ander is overleden.

Ter nagedachtenis aan een prachtig(e) kind/baby - door de redactie samengesteld




« < 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 > »

Hoog boven mijn hoofd
in de diep zwarte lucht
zie ik allemaal sterren
voor niets op de vlucht
Eén daarvan ben jij
en ik sla overstromend van liefde
een diepe zucht

- Femke Russchenberg -

Hoe het nu zou zijn
zal ik nooit weten
Maar hoe het was
zal ik nooit vergeten

- Femke Russchenberg -

Lieve Mink

Negen maanden lang een kanjer
Een vechter, we leefden met je mee
Nu ben je geboren
Maar je blijft niet bij ons...

Al die maanden was je er al
Je mama, papa en zusje
Ze houden zo van jou
Maar je blijft niet bij ze...

Het verdriet is groot
Om wat je had kunnen zijn
We mogen je niet leren kennen
Want je blijft niet bij ons...

Toch zul je voortleven
In al die harten van de mensen
Die al voor je geboorte van je hielden
Ook al blijf je niet bij ze...

Rust zacht lieve Mink
Geboren als een engeltje
Te mooi om waar te zijn
Ergens... blijf je bij ons...

- Renée Moonen -

Wij koesteren de herinnering aan ons kind
En sturen haar steeds kusjes met de wind
Versieren haar grafje met kaarsen en bloemen
En blijven haar naam nog elke dag noemen

Voor Coen

Het is niets zonder liefde
zo schalt de stereo
En, terwijl ik naar je kijk
denk ik: dat is zeker zo

Ik heb alleen jouw foto
vertederend mooi ventje
Zo veel kwetsbare onschuld
in een 10 bij 15 prentje

Ik zal nooit weten hoe je lacht
je paars ziet van verdriet
Hoe je grijpt naar die kleine teentjes
dat ervaar ik allemaal niet

Maar de liefde die ik voel
voor jou: mannetje mijn
Die is zo peilloos diep
doet hartverscheurend pijn

Zo zinloos is jouw heengaan
dit verlies zo wreed
Mijn hart schreeuwt de schorre klanken
van het tomeloze leed

Ik hoop innig, kleine schat
dat jij ergens nog bestaat
Zodat jouw lieve ziel
niet geheel verloren gaat

En wie weet, ooit op een dag
als mijn tijd hier is vervlogen
Dat wij dan, heel misschien
weer bij elkaar zijn mogen

- Lipkjen en Frans Tobi -