Overlijdensgedichten 94

Een immense collectie overlijdens gedichten voor wanneer er iemand is overleden in uw directe omgeving, of verder weg van u. Gedachten-gedichten.nl heeft de meest uiteenlopende overlijdens gedichtjes voor U uiteengezet voor het verlies van dierbaren, vanuit het perspectief van ouder, grootouder, kind, kleindkind, neef(je), nicht(je), oom, tante, vriend, vriendin, collega, kennis, ..... Lieve woorden en zinnen vervat in overlijdens gedichten kunnen soms tot troost zijn voor U of de nabestaanden.

- Ter nagedachtenis aan de mensen die van ons zijn heengegaan | namens de redactie -


Je had een karakter, ongelooflijk sterk
je stelde alles in het werk
om, de tijd die je was gegeven
tot het uiterste te leven

Zo dapper als jij ken ik er geen een
jij gaf jouw stem aan iedereen
om het grote verdriet te dragen
met optimisme, zonder klagen

Ongekend moedig heb je gestreden
ongekend moet je hebben geleden
tot je uitgeput hebt opgegeven
toen duurde je leven maar heel even

Voor je voorgoed je ogen sloot
en zei: "Ik ben niet bang, nu ga ik dood"

Eerst is je wereld groot
je kunt er reizen tot en met
maar heel dicht bij de dood
is hij niet groter dan je bed

Maar als het wonder is geschied
waarop mensen hopen
dan gaat als je je ogen sluit
een nieuwe wereld open

Ik zag op uw lief gezicht
omkranst door grijze haren
zo zeer de stempel en het gewicht
van al die harde jaren
Nu bent u stilletjes heengegaan
ver weg van alle zorgen
uw liefde blijft voor ons bestaan
diep in ons hart geborgen

Je zei me dat je nog zoveel wilde doen
dat je nog zoveel hield van de kleine dingen in 't leven
Wandelen, fietsen, de wind in je haar
maar er werd je niet meer tijd gegeven

Als het donker genoeg is worden de sterren zichtbaar....

Je bent er niet meer
en toch zal ik je groeten
je elke dag
vele malen ontmoeten
je handen, je lippen, je lach
je bent bij me
iedere dag

Doof nu 't licht en sluit je ogen
en vergeet de strijd
jouw leven hier is omgevlogen
maar je liefde blijft

Laat nu die laatste droom maar komen
en wees niet meer bang
jouw nacht van vrede is gekomen
na een leven lang

En waar jij gaat laat ik mijn hart
en ziel met jou meegaan
jouw taak op aarde is voldaan
zoals je was in alle liefde
zo zal je gaan

Wat is verhuizen in dit leven?
't Is alles pakken en dan gaan
Wat is het op 't eind van het leven?
't Is gaan en alles laten staan

Aan een tere draad van tranen
rijg ik stil de maanden van gemis....

Als je deze wereld achter laat
weten wij niet welke weg je gaat
Is dat naar het wijde zwerk in 't heelal
ach... wie weet wat 't worden zal
Misschien is er wel een hemels wegenplan
maar wat weten wij aardse mensen daar nu van
Maar onze Schepper in het Paradijs
vangt je zeker op na deze lange reis
Ook wij komen eens zo ver
maar waar gaan we heen, naar welke ster?
Dat blijft het eeuwig raadsel van ons bestaan
tot 't ook voor ons tijd is om te gaan