Overlijdensgedichten 82

Een immense collectie overlijdens gedichten voor wanneer er iemand is overleden in uw directe omgeving, of verder weg van u. Gedachten-gedichten.nl heeft de meest uiteenlopende overlijdens gedichtjes voor U uiteengezet voor het verlies van dierbaren, vanuit het perspectief van ouder, grootouder, kind, kleindkind, neef(je), nicht(je), oom, tante, vriend, vriendin, collega, kennis, ..... Lieve woorden en zinnen vervat in overlijdens gedichten kunnen soms tot troost zijn voor U of de nabestaanden.

- Ter nagedachtenis aan de mensen die van ons zijn heengegaan | namens de redactie -


Midden in 't leven
nog zoveel te geven
Idee en plannen te over
in één keer voorbij
Voor ons was je een kei
enig in je soort
We zetten ons leven
in jouw gedachten voort

Weinig nemen en veel geven
Altijd hartelijk en warm
Als de mensheid zoals jij was
Was de wereld niet arm

Nooit klagend, nooit vragend
zijn lasten in stilte dragend
zijn handen hebben voor ons gewerkt
zijn hart heeft voor ons geklopt
zijn ogen hebben ons tot het laatst gezocht

Mijn avond gaat vallen
't wordt kil om me heen
Straks moet ik vallen
en laat jullie alleen
Vergeving voor fouten en
voor wat mis is gegaan
Maar kom in mijn nacht
dicht om mij staan
De tranen in mijn ogen
doen niet zo zeer
Als jullie mij troosten
voor de laatste keer

Woorden zullen nooit in staat zijn
gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn
Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn....

Een mens kan na een welbestede dag
's avonds blij en tevreden gaan slapen
Zo kan ook het sterven zijn
na een lang en welbesteed leven

Stil ben je van ons heengegaan
je hebt altijd voor ons klaargestaan
geborgenheid en liefde heb je ons gegeven
zo was je hele leven
je was een schat voor ons allen
je te moeten missen zal ons zwaar vallen

Het diepste verdriet
wordt zo dikwijls verzwegen
Voor 't diepste geluk
schieten woorden tekort
Wij zijn met ons diepste
verlangen verlegen
Waar 't liefste bezit
slechts herinnering wordt

Afscheid nemen
is met zachte vingers
wat voorbij is
dichtdoen
en verpakken
in de goede gedachten
ter herinnering

Nooit meer zul je door de tuin lopen
waar iedere bloem en iedere plant
getuigde van je zorgende hand
Nu ging de hemeltuin voor je open

Alles ontnomen
zelfs mijn dromen
waar ik mij blind op staarde
kostte mij mijn eigenwaarde
en een eigen plekje op deze aarde

Sterven aan het oude vertrouwde
het vraagt soms zoveel moed
het verleden is zo krachtig
mij soms te machtig
de kunst van het loslaten
versta ik nog niet goed