Fries geboortegedichtje : 'In wûnder bliuwt it sûnder mear'
In wûnder bliuwt it sûnder mear
In lyts sûn jonkje, ek dizze kear
Hy sil heit en mem de hannen bine
Dy kinne har dêr wol yn fine
Mar it moaiste is foar my
Ik haw der in boarterskammeraat by