Dieren gedichten & dieren gedichtjes (6)

Mooie, leuke en grappige dieren gedichten over dieren of voor huisdieren en buiten dieren vind je hier bij Gedachten-gedichten.nl. De dieren gedichten gaan over huisdieren, dieren in de dierentuin, dieren in het bos, dierendag, vriendschap met (huis)dieren, maar ook over dierenmishandeling en dierenleed. Verder zijn er dan nog dieren gedichten over het overlijden van (huis)dieren en het afscheid nemen van (huis)dieren. Deze rubriek bevat gedichten in verschillende formaten, zowel lange dierengedichten als korte dieren gedichtjes, over uiteenlopende dieren als honden, katten, vissen, paarden, pony's, slangen, cavia's en konijnen. Kortom, gedichten genoeg...

Mijn Zangvogel

Een zangvogel rondde zijn vlucht
om de aarde. Iedere dag luisterde
Het mijn dag op met zijn wellustig gezang.
Op een dag vloog het van mij weg
En bij het strekken van zijn vleugels
Wist ik mijn zangvogel gaat weg
Voor eeuwig lang. En ik voelde
Bezit heeft geen enkele waarde,
Wanneer je je vriend verliest op aarde.

Maar mijn zangvogel verloor niet
Zijn plaats onder het eeuwige licht.
Op de vleugels van de wind kwam het
Van verre en bereikte het een land
Als op een vergezicht. Het vond er zijn
Plaats tussen een flora in prachtige kleuren.
Het vond er zijn vrede tussen het fauna onder
De zon. Het wist er het paradijs met zijn gezang
Op te beuren en dolende zielen te winnen,
Zoals het ooit de mijne won.

En als het eens stil is om mij heen,
Hoor ik mijn zangvogel in gedachte
Fluiten. En weet dat er ergens buiten
Vanuit een ver exotisch land een zangvogel
Ergens dicht bij mijn ziel is aangeland

- Willem Bernardus Tijssen -

Klinkt In Heldere Vogeltaal

Wie zit daar hoog in de bomen Van een zangcarriere te dromen? Wie ziet zich nu al reeds staan Op een podium in de scala te Milaan? Wie produceert 's ochtends vroeg uit gouden keel de hoogste noot? Wie wekt wat leeft tussen boomkruin En op de waterlelies in een boerensloot?

Is het de spreeuw, mees of leeuwerik? Is het de duif, uil of zwezerik? Nu, hoog op tak zie je haar voorover Buigen; klinkt in heldere vogeltaal De zuivere ochtend roep van de nachtegaal, Die zich voorneemt dat wat leeft tussen Boomkruin en boerensloot van haar kunnen Te overtuigen; in haar exercitie van toonladders En vooroverbuigen.

Ja, hoog op de tak treedt Zij reeds op; in ware verrukking voert Zij zichzelf naar de top. Zij die van Eigen kunnen zo bewust de wereld in Vrede wakker kust.

- Willem Bernardus Tijssen -

Vaarwel mijn moppie

het is voorbij
uit je lijden verlost
mag je nu genieten
van je rust

nooit zul je me meer
kwispelend begroeten
nooit meer samen wandelen
nooit meer samen spelen

ik zal ze missen
je lieve bruine oogjes
je mooie zachte snuit
je zachte warme vacht

mijn tranen stromen
omdat jij er niet meer bent
maar de herinneringen
blijven in mijn hart bewaard

- Dichterbij -

Het Circuspaard

Koninklijk schudt het paard zijn manen
En overziet het de piste bij een hooggewaardeerd.
Het paradeert door de arena en overtuigt het publiek
Van zijn kunnen, zoals het heeft geleerd. Het springt
Door een hoepel, over de laatste hindernis en draaft
Spoorslags naar zijn stal ten einde van een belevenis.

Nog eenmaal ziet het om naar zijn publiek
Schudt het zijn manen met een edele chique.
Zo geeft het drie maal daags acte de presence
Op de passen van zijn paardendans. Blijft het
Trots excelleren; het publiek zal het blijvend waarderen.

Want het beste paard staat niet graag op stal;
Het wil blijven excelleren voor een publiek in duizendtal.

- Willem Bernardus Tijssen -

Dierenleed

Een leeuw brult in de nacht,
Als hij getart wordt in zijn kracht.
Is hij in het oerwoud de laatste der Mohikanen?
Een koning zonder onderdanen?
Al spoedig dooft zijn ster, als het schot
Van de jager klinkt van ver.

Een olifant trompettert luid,
Als zijn rust verstoord wordt om
slagtanden of huid. Is hij te groot
Voor de kast met het aardse porselein?;
Een relikwie waarover de mens meester moet zijn?
Al spoedig blaast hij zijn laatste adem uit,
Als hij geveld wordt door een dodelijke spuit.

Een chimpansee lacht zijn tanden bloot,
Als zij gefilmd wordt voor een apennoot.
Is zij het clowneske menselijke evenbeeld; Een
Spiegel die om zijn menselijke trekken niet verveelt.
Al spoedig verandert haar lach in een grimas,
Als zij merkt dat het haar laatste optreden was.

Is het de mens die het hardste brult?;
Die zich in dierenhuiden hult?
Is het de mens die met zijn aardgenoten speelt?;
Die van alles neemt en nimmer deelt?
In het dierenrijk lijkt zijn almacht groot; tot dat
De slang hem aan zijn laatste maaltijd noodt.

- Willem Bernardus Tijssen -

Een Leeuwendeel

De manen van een leeuw maken hem
Groter en markanter, tegelijk ook
Interessanter; ze accentueren de volheid
Van zijn vacht, geven hem iets van zijn
Mannelijke Kracht. Ze kronen hem tot koning van
De Dieren en geven hem iets extra's om te
Vieren.

Dat wat de leeuwin mist, heeft de natuur de
Leeuw niet betwist. Zijn het de manen die
Hem de legitimiteit verschaffen om in de natuur
Een winnaar te zijn?; hem hebben uitverkoren
Uit te groeien tot een icoon van volkeren
Groot en klein?

Zo wapperen zijn manen fier op vaandel en
Vlag tot glorie van menig natie en uiterlijk gezag.

- Willem Bernardus Tijssen -