Overlijdensgedicht : 'Mijn moeder is een foto aan de wand'

Mijn moeder is een foto aan de wand
Zo kijkt ze mij al jaren ernstig aan
En vaak blijf ik daar even stil bij staan
En neem haar beeltenis voorzichtig in mijn
hand

Ik ken haar niet, heb haar ook nooit gekend
Zij heeft mij gedragen en uit haar ben ik
geboren
Maar voor ik het besefte heb ik haar weer
verloren
En dat is een gemis dat levenslang niet went

Mijn kinderen
wiegde zij niet in haar armen
En ik heb nooit geweten of ze voor mij liedjes
zong
En in mijn ogen blijft ze eeuwig jong
Had ik maar een herinnering waar ik me aan
warmen kon.....

- ingezonden door Mieke van Mierlo -

Beoordeel dit gedicht