Overlijdensgedicht : 'Gisteren aan je graf'

Gisteren aan je graf
je koude zwarte steen
mocht ik weer zoals voorheen
jouw woorden proeven
mocht ik weer je geest hervinden
in de vrede en de rust
die met zonlicht op mijn ogen scheen
jouw warmte diep
diep in alle vezels doordrongen
een vrede eindeloos volmaakt
het was alsof rond jou en mij
alle engelen zongen

Beoordeel dit gedicht