Kerstgedicht : 'Witte pracht'

‘k Heb U herkend vanmorgen.
U daalde neer deze nacht
in sterretjes verborgen
ongeschonden, witte pracht!

Heel ’t landschap is bedekt
met schitterende diamanten.
’t Is alles zo onbevlekt
hemels rein aan alle kanten.

Mijn voeten willen er in lopen
maar elk spoor zul je zien!
Op verse sneeuw zal ik dan hopen
zodat het weer wordt als voordien.

Zijn voetafdruk bleef toen achter.
Hij ging mij reeds voor, werd zwart,
maar ook terug wit en wachter
uitziend op die nieuwe start!

- Maria Segers -

Beoordeel dit gedicht