Fries geboortegedicht : 'Jou oan'

Jou oan har/him Jo segen, Hear,
en lit har/him libje ta Jo ear,
ús bern, as fûgels wif en faai,
wol om har/him tinke eltse dei.

Ien/twa/trije ha wy no op 'e noed
bewarje har/him foar ûnk en tsjoed,
dat alles, Heare jou gehoar,
liedt ta Jo, yn geanber spoar.

In nije leat oan de stamme,
int oan d' âlde staach
wolkom bern, hear dyn namme,
skik teplak yn eigen laach.

Dyn libbenswei begjint,
hoe lang en wêr hinne?
Nimmen wit hoe 't dyn reis ferrint.
Hâld hoek, bist net allinne.

Beoordeel dit gedicht