Overlijdensgedicht : 'Het is nog niet te begrijpen'

Het is nog niet te begrijpen
je stem niet meer te zullen horen
jou niet meer naast me te vinden
bij 't wakker worden
je gezicht niet meer te zullen zien

Het is nog niet te begrijpen
als anderen alweer doorleven
als bijna niemand nog je naam noemt
zal ik jouw stem nog horen in mij
zal ik naar je verlangen
bij 't wakker worden van mijn verdriet

Het is nog niet te begrijpen
afscheid van jou te moeten nemen
het klinkt zo koud, zo onherroepelijk
je zult altijd bij me blijven
ik zal mijn verdriet niet koesteren
maar jou een warme plek blijven geven diep in
mij

Jij was mijn
geborgenheid
mijn tegenwicht
de intens levende
de storm soms
maar ook de luwte
geleefd heb je
tot het einde toe
en je leeft nog...