Overlijdensgedicht kind : 'Je eerste lachje niet kunnen horen'

Je eerste lachje niet kunnen horen
even knuffelen kan nu niet
het ontdekken van je tandjes
of je troosten bij verdriet
of je eerste stapjes
samen hand in hand
maar ondanks dit alles
heb ik met jou een band
Ik zal je nooit mama horen zeggen
en dat doet vreselijk veel pijn
maar jij, mijn allerliefste
zal altijd bij me zijn
Ik heb je nog even vast kunnen houden
het was een intens moment
je was m'n dierbaarste bezit
ben blij dat ik je heb gekend
De warme die jij me gaf
was als een stralende zon
maar ik wist dat ik je niet houden kon
Toch vind ik het heel fijn
jouw mama te zijn
als ik dan mijn ogen sluit
dan zie ik jou, mijn kleine spruit
een engel om me heen
een herinnering voor mij alleen

- ingezonden door Tanya Kat -

Beoordeel dit gedicht