Doopgedicht : 'Uit liefde ontstaan'

Uit liefde ontstaan, met liefde gedragen
gelukkig geweest met dat vreemde, dat vage
Dat trappelende, wordende mensje dat groeide
dat altijd bij ons was en altijd weer boeide

Het wachten duurt lang, steeds blijven hopen
en eindelijk gehuil, het mondje wijd open
de vuistjes gebald in een woordloos protest
de warmte is weg en de wereld niet best

Wat tedere woorden, een lach en een traan
geluk en ontroering en dan klinkt je naam
met zorg gekozen, met liefde gegeven
een naam die je draagt je verdere leven

En ouders, die zijn er, die blijven je geven
die nodige liefde, die elk kind doet leven
van liefde wordt dat roze hoopje mens
dat is voor de toekomst onze innigste wens!

- uit en met de toestemming van de doopboekjes van de
Pauluskerk te Uden; ingezonden door Danielle Koops
-van Dam -

Beoordeel dit gedicht