Overlijdensgedicht : 'Sta niet bij mijn graf en huil'

Sta niet bij mijn graf en huil
daar slaap ik niet, hou me niet schuil
ik ben te horen in de wind
ik ben de glimlach van een kind
ik ben het zonlicht door het glas
ik ben de regen op het gras
wanneer het donker is, en nacht
ben ik de stilte, en de kracht
ik ben een vogel in zijn vlucht
ik ben de ster aan de ochtendlucht
sta niet bij mijn graf en ween...
daar ben ik niet... ik ging niet heen

Beoordeel dit gedicht