Kerstgedicht : 'De ijsbloem'

De ijsbloem

in een schrale ochtendzon
druipt de ijsbloem
langzaam van de ruit

maar buiten
strakt de kou
in een felle oostenwind

glanst sneeuw
het hel kristallen wit
in onbedekte ogen

vaag luiden klokken
het ter kerke gaan
de hoogmis vangt om tienen aan

niet belopen ligt de wereld
voor ons open een witte kerst
de natuur weer op zijn best

- Wil Melker -