Kerstgedicht : 'Zwavelstokken in je handen'

Zwavelstokken in je handen

samen in de sneeuw
zwavelstokken in je handen
kou maakt alles zo alleen

een vuurtje maar de
vlam wil weer niet branden
ik kijk je aan

de droom zit in je ogen
een wereld vol gemak
een huis dat meer dan alles had

toch zijn je vingers
wit bevroren je hart steenkoud
en er is niemand om je te bekoren

geef mij wat licht
een vonk die warmte kan ontsteken
ja kom en zwicht

er is nog liefde
om te kennen al is het even wennen
mijn handen raken eindelijk je gezicht

- Wil Melker -